Projekt  ten obejmuje kompleksowe działania dotyczące przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ma na celu ochronę uchodźczyń i migrantek z różnych krajów (Afganistan, Białoruś i inne), ze szczególnym uwzględnieniem uchodźczyń z Ukrainy. Ma również na celu wsparcie merytoryczne polskich instytucji zajmujących się profesjonalnym udzielaniem wsparcia powyższej grupie w tym obszarze.

W wyniku wojny w Ukrainie oraz ewakuacji  wielu osób z Afganistanu, polską granicę  na przestrzeni ostatnich dwóch lat przekroczyły ogromne ilości uchodźców, a wśród nich znalazły się głównie kobiety i dzieci. Zjawisko napływu nowych osób do Polski stale się nasila z uwagi na trwający kryzys uchodźczy na granicy białoruskiej oraz fakt, że sytuacja polityczna na Białorusi, w tym łamanie praw człowieka, opresja władzy wobec tamtejszych obywateli poskutkowały przyjęciem kolejnych wielu setek ludzi do naszego kraju.  Są to osoby szukające schronienia, potrzebujące pomocy, które nagle znalazły się pod olbrzymią presją i stresem z uwagi na konieczność porzucenia dotychczasowego życia, domów, pracy i opuszczenia bliskich.  To wszystko sprawia, że nagle znalazły się w złej kondycji psychicznej.  Badania pokazują, że wojna i traumatyczne doświadczenia z nią związane powodują stałe zmiany w zdrowiu psychicznym człowieka. Wiemy, że wiele z tych osób cierpi na zespół stresu pourazowego (PTSD), co powoduje m.in. występowanie skrajnych emocji, gniewu i agresji. Towarzyszy  temu depresja, która jest najczęstszą reakcją na wspomniany syndrom PTSD. Mimo, iż znalazły tymczasowe schronienie, dalej  żyją w poczuciu zagrożenia, frustracji i w obawie przed jutrem. W związku z ich niestabilną sytuacją są narażeni na doświadczenie przemocy, które niejednokrotnie spotyka ich w ośrodkach uchodźczych oraz miejscach tranzytowych. Kobiety doświadczają gestów przemocy, a czasami agresji ze strony mężczyzn, o czym informowały także media.  Osoby, które w popłochu uciekają ze swojego kraju, są zazwyczaj przemęczone, zmarznięte, głodne, i bez pieniędzy. Pojawiające się propozycje pomocy traktują jak wybawienie. Ich instynkt samozachowawczy czasem przysypia, bo chęć zapewnienia np. dziecku ciepła i jedzenia może być silniejsza.

„Każda wojna czyni ludzi z jednej strony zależnymi i słabymi społecznie, z drugiej wywołuje rozmaite instynkty po stronie tych, którzy mają złe intencje” komentował dla Oko.PRESS prof. Zbigniew Lasocik, kierownik Ośrodka Badań Handlu Ludźmi na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Główne działania w projekcie prowadzonym przez HumanDoc są skoncentrowane na utworzeniu wyspecjalizowanych 6 Klubów Wsparcia w całej Polsce, które pozwolą na udzielenie pomocy uchodźczyniom i migrantkom oraz na stworzeniu szeroko zakrojonej kampanii edukacyjnej skierowanej właśnie do tej grupy. Treści kampanii są przygotowywane w kilku językach z uwagi na potrzebę dotarcia do osób mniej zaradnych życiowo, które ze zrozumiałych względów tej sytuacji  mają barierę komunikacyjną i poczucie wyobcowania, a zatem trudniej jest im sięgać po pomoc. Celem przygotowanej komunikacji jest także uwrażliwienie na kwestie dotyczące przemocy wobec dzieci. Wśród zaplanowanych działań jest również stworzenie specjalnego poradnika dla polskich instytucji zajmujących się udzielaniem profesjonalnego wsparcia.

Założenia projektu obejmują podniesienie kompetencji wśród wyłonionych liderek i działaczek wywodzących się ze środowiska uchodźczego, podniesienie świadomości nt. praw i możliwości ochrony przed przemocą w rodzinach uchodźczych, oraz podniesienie jakości świadczonych usług w tym wsparcia w przeciwdziałaniu przemocy domowej w kręgach migranckich oraz w polskich instytucjach, które zajmują się udzielaniem profesjonalnego wsparcia w tym obszarze.

Projekt „Ograniczenie ryzyka doświadczania przemocy domowej w środowisku uchodźczyń i migrantek” finansowany przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię z Funduszy EOG i Funduszy Norweskich w ramach Programu Aktywni Obywatele –
Fundusz Regionalny.

Donator

Partnerzy